M.O.M. 8, week 48, 2012 ___ "De GOEDE oude tijd"

THEMA: De goede oude tijd! 

Tja, nu is het al woensdag en eindelijk kom ik, misschien zo’n beetje half zeg maar, aan mijn eigen M.O.M. toe… het is toch echt niet te geloven!

Nog ”Photosunday”, nog “Camera Critters” hebben mij gezien afgelopen weekend en ook bij de DIDI schitter ik alleen maar met mijn afwezigheid… pfffffffffffff… Nou zeg!

Alle ideeën die ik had voor bovengenoemde ‘loggies’ zijn verzopen in de ruige golven van de alledaagse sleur. BAH!!!
Hier baal ik echt van…
Sorry voor dit gezeur maar ik moet even mijn hart luchten! Haaaaahhhhh…

Naast de sleur kwamen er ook wel wat gezellige momenten voorbij gelukkig, maar juist daardoor heb ik nog minder tijd voor mezelf over gehouden.
Nou ja, ik ben vast niet de enige in bloggerland die het soms zo vergaat.

O.K…..

Terug naar de goede oude tijd dan maar?

Waar denk ik eigenlijk aan als ik zeg “De goede oude tijd”?...
Bedoel ik dan de tijd, zo’n +/- 40 jaar geleden toen ik nog een klein meisje was?
Of bedoel ik de tijd nog veel langer geleden? Lang voordat ik er überhaupt was?
Misschien allebeide wel een beetje…
Ik denk dan aan “De GOEDE oude tijd”; niet aan de tijden van oorlog en ontberingen, niet aan de armoede (die er nu trouwens ook nog steeds bestaat), niet aan gebrekkige gezondheidszorg en ook niet aan het feit dat wij vrouwen vroeger vrijwel geen rechten hadden.
Ik zie voor mijn geestesoog dan altijd de mooie momenten, de plaatjes van de volmaakte eenvoud van het leven en het simpele, gewone geluk dat mensen daaruit konden putten.

Dat de oude tijd vaak alles behalve GOED was dat is uiteraard een feit…

Eigenlijk wilde ik een mooie foto show maken voor deze M.O.M.; helaas ben ik er niet aan toe gekomen en gaat me dit ook vanavond niet meer lukken.
In plaats daarvan zit ik nu gewoon even te mijmeren.

Waarom zeggen we altijd “De goede oude tijd” als we toch donders weten dat het niet altijd even rooskleurig er aan toe ging destijds?
Volgens mij hunkeren wij allen zo nu en dan gewoon naar die eenvoud van toen en naar de vele malen langzamere levensstijl van vroeger.
Waarom moet alles zo gejaagd tegenwoordig?
Is het eigenlijk niet genoeg te doen wat nodig is om te kunnen leven en het daarbij te laten?
Waarom jagen we allen het geluk na, streven we alsmaar naar MEER terwijl we eigenlijk alles al hebben en meer; het geluk voor onze voeten ligt?
Zijn we simpelweg vergeten ons te bukken om het op te rapen?

Ik ben geen uitzondering in dit leven op al mijn medemensen hoor… ik laat me net zo meeslepen, als alle anderen, in deze “RATRACE” die we de moderne samenleving noemen.
Maar waarom?... Weet jij het?

Soms verlang ik heel erg naar de eenvoud en rust van weleer.

Hebben jullie dat ook?


Zullen we vanavond eens gewoon de computer uitzetten, ook de elektrische verlichting en met een brandend kaarsje op tafel gaan zitten, al dan niet samen met een partner of vriend, om gewoon van de rust en elkaar te genieten?

Soms verlang ik hier heel erg naar…



Een fijne avond allemaal.



Groetjes,

Gaabs