dinsdag 8 mei 2012

De Rastafari in de box

Ons "oefenzeilschipje"
De Rastafari
(gezien haar kleuren de beste naam...hihihi...)



Dit berichtje met foto is een vervolg op A New Challenge


Helaas heb ik nog geen betere foto; opeens besefte ik dat het me niet mogelijk is haar zelf te fotograferen terwijl we onder vol tuig, buiten de haven op de golven bezig zijn...
Hoe in godsnaam moet ik dat doen?


Hahahahahaaaaaaa...

Ik moet t. z. t. eens iemand zoeken die vanuit zijn boot een foto van ons wil nemen.

Enfin, even een eerste indruk.




Groetjes,

Gaabs



maandag 7 mei 2012

UPDATES

  • Druk als altijd
  • Zeilen gaat zo vaak mogelijk door en bevalt prima; lukt al heel aardig
  • Een van mijn pas nieuw geadopteerde muizendametjes bleek zwanger; gezinsuitbreiding
  • Het huishouden en alle regelzaken slokken me soms bijna helemaal op (as usual...)
  • De mantelzorg in drievoud houdt me goed bezig... (om me te vervelen geen tijd joh...)
  • Vandaag met me vader naar het AMC geweest, bij de glaucoomspecialist...
  • Er zullen nog heel veel bezoeken volgen t. b. v. de verdere behandeling
  • Er is nog hoop dat volledige blindheid van Pa kan worden voorkomen (van een oog tenminste)
  • De junior (kind met Syndroom van Down en autisme... voor de rest "Een echt kind hoor!" ;-)
    Zo, die is er uit! Heb ik dat ook eens ergens hier benoemd...) is deze week iedere dag thuis, geen logeren op Leekerweide...
  • Morgen "tuin en -boodschappendag" en weer op tijd 15.30 thuis klaarstaan voor de schoolbus.
  • En overmorgen, en dan die dag, en zo gaat het maar door...
  • Oh, ja... niet vergeten de afspraken voor mijn moeder te regelen bij de huisarts en het diabetes centrum; uiteraard haar daarheen rijden ook
  • Ergens, ik meen vrijdag, ook nog ff naar de tandarts met mezelf...
  • en, en, en... en ergens deze week meteen na school nog met de junior naar de kapper
  • Meestal te druk dus om te bloggen!

Volgens mij heet dat gezin, zorg voor elkaar, verantwoordelijkheden nemen?

Ach, soms is het allemaal wat veel zo maar misschien mag ik af en toe over mijn schouder kijken en dan ontdekken dat mijn inspanningen voor de mensen om me heen WEL DEGELIJK het verschil maken en hun bestaan veraangenamen.
Alles in het leven zal wel een reden hebben toch?


De groeten,


Gaabs