Met een paar dagen vertraging dan! ;-)
"Mutter mit totem Sohn", Het beeld is van Käthe Kollwitz en staat in de "Neue Wache" in Berlijn. De foto en het gedicht Déja-vu hieronder © G.Bakker-Kuessner |
Déja-vu
Het is een vreemd gevoel, de wereld draait door maar jezelf
lijkt stil te staan, te blijven hangen in dat ene moment…
Wat je ook doet, wat je ook probeert;
Je zit vast!!!
Met je gevoel, je gedachten…
Iedere dag is ook zo’n beetje hetzelfde dan, je zit in dat
vast ingesleten patroon dat je maar niet kunt doorbreken…
Gevoelens die alsmaar opnieuw door je heen stromen…
Dezelfde pijn die telkens opnieuw gevoed lijkt te worden
door je herinneringen.
Herinneringen die je achtervolgen, martelen;
Diezelfde herinneringen die je ook niet los kunt laten, die
je koestert omdat het herinneringen zijn aan momenten van volmaakt geluk.
Hoe moet je verder als alles om je heen je alleen maar terug
geleid naar die momenten?
Verdriet om een geleden verlies slokt je op, vreet, het snijdt
in je als een mes.
Soms lijkt het te slijten, heel even...
Voordat je er erg in hebt dwalen je gedachten dan opnieuw
naar een van die mooie, door niets te vervangen momenten…
Er komt zelfs een glimlach op je gezicht…
Je voelt opnieuw de warmte van dat moment, het geluk van toen.
Er komt zelfs een glimlach op je gezicht…
Je voelt opnieuw de warmte van dat moment, het geluk van toen.
Dan komt de klap…het besef… je zit te dromen!
Verloren in je herinneringen…
Opnieuw overspoeld door pijn, het gevoel van wanhoop, het besef dat hetgeen je net voor ogen zag…
dat je kon voelen, ruiken, horen… ER NIET MEER IS!
Opnieuw overspoeld door pijn, het gevoel van wanhoop, het besef dat hetgeen je net voor ogen zag…
dat je kon voelen, ruiken, horen… ER NIET MEER IS!
De cirkel is rond… opnieuw voel je die open wond.
Dagen komen en gaan, dagen worden weken, dan maanden…
Wat kun je doen?
Je zit vast!
Iedere dag lijkt “déjà-vu”
©Gabi Bakker-Kuessner 2006
Je hebt het krachtig en prachtig verwoord. Het verdriet en gemis komen loeihard binnen.
BeantwoordenVerwijderen...of eigenlijk naar buiten. Uit mij bedoel ik... destijds dan.
VerwijderenHeb het geschreven in 2006, in een periode van me leven toen ik me nog niet los kon maken van het een en ander.
Wat Marja al schreef, fantastisch geslaagd in het verwoorden van gevoel.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je debuut ;-)
Liefs en fijn weekend.
Ik dank jou voor je warme welkom!
VerwijderenHeb in diezelfde periode veel geschreven op ongeveer die manier; mij heeft dat uiteindelijk echt geholpen door die gevoelens heen te gaan en ze daarna langzaam los te laten. Heel heilzaam was dat... echt aan te bevelen.