dinsdag 23 oktober 2012

Een hart onder de riem...




Deze video vond ik bij Koning Woezel waar ik regelmatig mee lees.
Ik kwam er ooit tijdens gewoon wat blog hoppen...
Ben begonnen te lezen en volg sindsdien de diverse gebeurtenissen.
Vaak ben ik er zo stil van dat ik niet meer weet wat te zeggen en dan houd ik maar gewoon me mond.
Ik ga liever niet uit me nek lullen als het niets toevoegt namelijk.
Ik heb zo ontzettend veel bewondering en respect voor dit gezin mensen!


Nou... ik blog er gebruikelijk nooit over... 
Zal voor deze keer de tip van de sluier oplichten waarom ik me betrokken voel bij dit allemaal.

Onze Martijn (in mijn profiel haal ik hem even aan) is een gehandicapt kind; hij is de zoon van mijn man uit een vroegere relatie.
Wij hebben het nog betrekkelijk makkelijk hoor; Martijn heeft het Syndroom van Down en is in lichte mate autistisch.

Ze zeggen, en wij zien dat ook wel, dat hij nogal laag functionerend is.

Martijn wordt in februari 15, maar is in zijn geestelijke ontwikkeling ongeveer 3 met kleine uitschieters naar beneden en soms, met het een en ander, ook naar boven.
Enfin, hij heeft nogal wat extra aandacht nodig om het heel erg kort samen te vatten.


Goed, ik hoop door het doorgeven van deze video dan ook bij te dragen tot het stukje "Elkaar steunen" dat alle ouders en verzorgers van gehandicapte mensen wel kunnen gebruiken.


Groetjes,

Gaabs






6 opmerkingen:

  1. Goed dat je hier aandacht aan besteedt. De video is indrukwekkend.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Gabi,

    Zal zo ook even lezen bij koning woezel.
    Heb ook je profiel gelezen en mijn geboorte plaats is Krommenie, dat is vlakbij West Friesland,daar kwam ik nog wel eens.
    Hier in de buurt hebben we ook twee jongens met down, het zijn pracht jongens.
    Ze redden zich prima, de een werkt bij http://www.downeys.nl/site/index.cfm
    en de ander zit nog op school, heeft een folder wijk en een prachtige scooter bij elkaar gespaard.
    Menig jonger kan daar een voorbeeld aan nemen. oma

    ot, Radio de BOM is voor jong en oud, als het maar geen harde muziek is, zoals underground en zo.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goede morgen Oma,

      Bedankt voor de reactie!

      Weet u, Down is er in heel wat gradaties…
      Het is er g mooi dat die twee jongens in uw omgeving dat allemaal wel kunnen maar onze Martijn zie ik dat niet doen.
      Een paar jaar geleden zeiden we nog ”Zien we dat NOG niet doen” maar nu is het zo dat hij zijn plafond in zijn ontwikkeling zo tamelijk lijkt te hebben bereikt.
      Martijn is een kleutertje zeg maar en zal dat hij waarschijnlijk ook blijven.
      Tja, zo is dat nu eenmaal… we zijn er hier vrij nuchter over. Dat wordt men van zelf wel.
      Wij zijn blij als hij WEL praat, als het bed nog droog is, als hij plezier heeft, als hij WEL probeert SAMEN te spelen en zich niet wegstopt, hij iets lijkt te begrijpen dat hij ‘gisteren’ nog niet begreep… ga zo maar door…
      Martijn is zo hulpeloos maar ook onberekenbaar dat hij NOOIT alleen gelaten kan worden, hij niet alleen naar buiten kan over straat laat staan ooit scooter rijden…
      Martijn heeft werkelijk in ALLES begeleiding nodig.
      Zelfs nog bij het billen vegen en neus snuiten…
      Ik kan nog veel meer vertellen maar ik denk u begrijpt me al.

      Een ding… Martijn is los van dat allemaal wel een heerlijk kind… Dat houden we ons telkens weer voor ogen als we even de kriebels krijgen.
      Hij is charmant op zijn manier en heeft gevoel voor humor op zijn manier, hij kan om hele kleine dingen zo ontzettend blij zijn…


      Een fijne dag,

      Gabi

      Verwijderen
  3. We werden van jouw log even stil. Begrijp je vast wel, zeker met jouw informatie over jullie Martijn. Sterkte en lieve groeten van ons.

    BeantwoordenVerwijderen