Blue Nightfall...

Toen ik de afgelopen nacht even uit het raam keek, ik kon weer eens niet slapen, kwamen er wederom die gedachten en gevoelens mij me naar boven die er dan zo vaak op komen als ik naar de wijde nachtelijke hemel kijk...

Ergens terug in de zomer van 2006 heb ik die gedachten in een gedichtje getracht vast te houden... bij deze:

Bron afbeelding 

Blue Nightfall 

Bij het vallen van de nacht... 

De blik op oneindig, mijn wezen eens met het universum... 

Mijn bestaan, 

Eens met het universum... 

De nachtelijke hemel; de sterren... 

Omhuld door sereniteit, 

door stilte omgeven... 

Gevoelens die uitgaan naar allen die mijn bestaan hebben verrijkt 

Ik zie de sterren... 

Een ster voor een ieder die samen met mij onder deze oneindige hemel heeft gewandeld 

Verloren in de oneindigheid van alle leven... 

Omgeven door leven... 

Eindeloos! 

Voor altijd verbonden met MIJN sterren... 

© Gabi Bakker-Kuessner2006